Bir zamanlar küçük bir cemre varmış,bu kız güzel mi güzel tatlı mı tatlıymış..
Cemrenin sesi çok güzelmiş şarkı söylemeyi de çok severmiş.Cemre bir gün evde iken bağıra bağıra şarkı söylüyormuş annesi cemrenin yanına gelip ona kızmış şarkı söylememesini yan komşusu fatma teyzenin rahatsız olduğunu söylemiş ama cemre annesini aldırmayıp şarkı söylemeye devam etmiş annesi bu sefer gelip cemreye tokat atmış cemre çok üzülüp odasına gidip ağlamış..
Cemre:Ama ben şarkı söylemeyi çok seviyorum herkes sesimin çok güzel olduğunu söylüyor annem neden bana kızıyor ki?
Ablası:Bak tatlım yan komşumuz fatma teyze rahatsız oluyormuş insanları rahatsız etmeye hakkın yok bunu biliyorsundur umarım.
Ertesi gün cemre yine şarkı söylemeye başlamış bu olay her gün oluyormuş.Sonunda cemre uslanıp şarkı söylemeyi bırakmış. Cemre 7 yaşına gelip okula başlamış müzik derslerinde öğretmeni onu tahtaya kaldırıp şarkı söylemesini istediğinde söylemiyormuş insanların rahatsız olacağını düşünüyormuş.. Annesinin cemreyi kısıtlamasından dolayı cemre artık şarkı söylemek istemiyormuş,sesinin güzel olduğunu da düşünmüyormuş.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder